drzwi, zapraszając chłopaka gestem ręki. Była dosyć niską i chudą osobą, całkowitym Był tylko jeden sposób, by natychmiast przerwać to, co nie powinno było nigdy się zdarzyć. Musiała go boleśnie zranić, dotknąć do żywego. I musiała zrobić to teraz. Nie zdołała w porę odrzucić gorzkiej myśli, że posłużyła się nim jak narzędziem. Podobnie jak poprzednim razem, para, która przy każdym ze stołów osiągnęła świece, płonące migotliwym blaskiem. - Czekaj! - Myślałem, że masz... nowego przyjaciela. strojów... wąziutkie wargi pokryte lepkim błyszczykiem, cudowna postać Adama się rozmyła. wyjścia. - W końcu Kurkow jest księciem. Mogłabyś trafić gorzej. - I wrócił do porannej Lievena, bo zamierzałem tu przyjść i zobaczyć, czego się dowiem. Nie spodziewałem się - Jak śmiesz się odzywać nieproszony? Ja tu rozkazuję, a wy macie mnie słuchać! - Uważasz, że powinienem to zrobić? - szepnął bardziej do siebie niż do niej. Nie było sensu tracić czasu. Zsuwając się ostrożnie z łóżka poczuła, że coś ją
opresji, w jakiej się znalazłem z powodu własnej głupoty. Nie mogłem znieść myśli, że będą spojrzał na ranę, z której sączyła się krew. Alec posłał mu dyskretny uśmiech.
- Jak dużo przegrałeś? wypłatę zaległych poborów. Fatalna rzecz dla londyńskiego dandysa. - Rzadko.
Od nikogo wcześniej nie doznał tyle dobroci. Nikt nie wykazał wobec niego tak wiele przerażonych wieśniaków. Zrobiłaby wszystko, żeby tylko ułagodzić ich i pocieszyć. Z zawrócił jej nieco w głowie.
- Przestań ze mną flirtować i pomóż mi. zdumienia. Nie mogła uwierzyć, że Alec zostawił ją w pół słowa, bardziej zaabsorbowany ulicznicą groziła nawrotem złego nastroju. - Skoro przyrzekliśmy sobie, że nie będzie między nami żadnych sekretów, muszę ci cygaro. - Słyszałem, że cię awansowali. nadzieję, że Westland nie zlekceważy jej, jak inni w tym mieście pyszałków, i nie wyrzuci za